A
Acun : sonsuz uzay içindeki gök varlıklarının tümü, dünya, evren
Afşar : eli çabuk, çabuk iş gören, Oğuz Han’ın oğullarından birinin adı, Türkmenlerin bir boyunun adı

B
Barkın : Gezgin, Seyyah, Sürekli gezipdolaşan
Bartu : en eski Türk hanlarından birinin adı

C
Candaş : can yoldaşı, arkadaş, dost, sevgili
Cankat : “cana can kat katmak”tan buyruk, ailemize can katasın

Ç
Çağa : küçük çocuk, yavru, küçük kuş yavrusu
Çağ : başı ve sonu belli olan ve bir özellik taşıyan, kimi zaman birkaç
Çağıl : çağ ile ilgili, çakıl
Çağın : çağda olan, çağa uyan, çağa uygun, çağın olan
Çağrı : Birini bir yere çağırma /Davet

D
Değer : bir şey için kararlaştırılan, biçilen fiyat, bir şeyin ya da bir kimsenin Taşıdığı yüksek nitelikler
Demir : Bildiğimiz, demir / Ondan korkanlar trene binmez.
Doruk: zirve

E
Ege : ulu, büyük, Türkiye ile Yunanistan arasındaki denizin adı
Ekin : Tahılın ekiminden, harman dönemine kadarki hali / Kültür
Emek : Bir işin yapılmasında harcanan kafa ya da beden gücü, uzun ve özenli çalışma, çaba harcama

F
Furkan : İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki herşeyi gösteren.
Feza : Gökyüzü, uzay

G
Genco : Genç olmaktan,genç o anlamına
Genç : yaşı ilerlememiş olan, yaşlı olmayan, canlı, dinç

İ
İlke : (ilk çocuk için) kendisinden vazgeçilmeyecek ana düşünce, Uyulması gereken davranış kuralı
İmre : dost, arkadaş, ağabey
İlter : yurdu koruyan, yurdu savunan, yurdu kayıran, ülkesever, yurtsever

J
Jerfi : Derinlik

K
Kanat : kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organları
Kayan : (”kaymaktan” kayma işini yapan, akar gibi yer değiştiren, kayıcı, Kayarak giden akarsu, sel, çığ
Kayra : Tanrı yardımı; Tanrı’dan ya da büyük bir kimseden Gelen iyilik, kayırma, yardım, destek

M
Mengi : Mengü, Bengi
Mengü : sonsuza değin yaşayacak olan, ölümsüz, bengi
Mengüç : Güçlü ben / Men + güç

O
Oben : erkek deve
Ogan : barış tanrısı, gök tanrısı, Güneş, güçlü, yiğit, bkz. Oğan,Okan
Oflaz : Çok güzel, güzel olduğu için sevilen

P
Poyraz : Kuzeydoğu yönünden esen rüzgar
Pamir : Orta Asya’da yükseltilerle dolu kütle, yayla

T
Tan : Güneş’in doğmasından önceki zaman, şafak
Tanay : şafak kızıllığının Ay’ı, şafak vaktinin Ay’ı

U
Ulaç : bağlaya, bağlayıcı, bağlaç; (mecaz olarak) yaşama bağlayan çocuk
Ulaş : (”varmak, ardından koşup yetişmek” anlamına gelen “ulaşmak”tan Buyruk) yetiş, eriş

Ü
Ünay : ünlü ve ay gibi kimse, ünü olan Ay
Ülke : bir devletin egemenliği altındaki toprak ya da toprakların tümü, yurt

Y
Yağız : koyu buğday rengi, esmer damlacıkları; Oğuz beylerinden biri
Yağmur : havadaki su buharının yükseklerde soğuyarak yoğunlaşması Sonucu yere düşen su
Yalım : Alev, ateş uzantısı
Yalın : çıplak; içine başka şey katılmamış, sade; gösterişsiz, süssüz
Yamaç : dağın eğik yüzeyi, eğik yanı, bayır; karşı